این زندگی ارزش زیستن دارد؟
کدام زندگی؟
زندگی کسی که از دیدن زیبایی حیرت می‌کند؟
زندگی کسی که گاهی مکث می‌کند و به گذر عمر خیره می‌شود؟
زندگی کسی که روش عشق ورزیدن را می‌داند؟
زندگی کسی که شکوفایی را بیشتر ارج می‌نهد تا موفقیت؟
زندگی کسی که کتابی برای خواندن دارد؟
زندگی کسی که موقع نوشتن، حقیقت را نمی‌جود؟
زندگی کسی که در جواب سوال ” چه کتابی را از همه بشتر دوست داری؟” نام یک شاهکار را به زبان می‌آورد؟
زندگی کسی که زیستن را آن‌قدر غنی می‌پندارد که نمی‌گوید؛ ” شکر خدا می‌گذرد!” ؟
آری، می‌ارزد.
فاطمهٔ عزیز چه دقیق نگاه کردی به زندگی و با چه زیبایی و ظرافتی نوشتی. هیچ وقت به این فکر نکرده بودم که «شکر می‌گذرد» شایدد از ارزش زیستن کم کند. آفرین به هوش و قلمت👏👏❣️
ممنونم ازت آرام عزیز. کامنتت مثل اسم زیبات آرامش‌بخشه. 🙂
آری آری زندگی زیباست . زندگی آتشگهی دیرنده پا برجاست ……. بسیار زیبا و دلنشین نوشته اید
ممنوم همکلاسی ارجمند. 🙂
بله به قطع می‌ارزد 👏🏻🌹 عالی نوشتی
ساراجان، برای مهرت سپاس‌گزارم. 🙂