اتفاقا بهتر که مطمئن نیستم|چرا باید بپذیریم که عدم اطمینان کمک کننده است؟
+چرا هرگز بازی نمی‌کنی؟
_چون دوست ندارم ببازم.
چنین تصوری برای بازی کردن کمی مسخره بنظر می‌آید. ما بازی می‌کنیم تا لذت ببریم. همه‌ی ما می‌دانیم اگر بازی کنیم احتمال باخت را هم قبول کرده‌ایم.
کسانی که عدم‌اطمینان را می‌پذیرند احتمال اینکه موفق شوند بیشتر است، چون بیشتر و بهتر عمل می‌کنند.
به این طیف دقت کنید:
کار، تمرین و ممارست در وسط این طیف قرار می‌گیرد. کسانی می‌توانند به بهترین شکل ممکن تداوم داشته باشند که در وسط طیف قرار بگیرند.
پذیرشِ عدم اطمینان، مقاومت ما در برابر جدیت را کمتر می‌کند. همین نکته عاملی برای موفقیت ما خواهد بود.
